عضو هیئت مدیره استقلال خواهان دریافت حق پخش تلویزیونی شد
یکی از اعضای هیئت مدیره باشگاه استقلال تهران با انتشار متنی در فضای مجازی خواستار پرداختن به موضوع حق پخش تلویزیونی شد.
به گزارش خبرنگار مهر، دریافت حق پخش تلویزیونی بابت پخش مسابقات لیگ برتر فوتبال یکی از معضلات باشگاه‌ها بوده که سال‌هاست این موضوع در دستورکار وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیما است اما هنوز هیچ دستاوردی برای باشگاه‌ها نداشته و تیم‌ها هیچ درآمدی از پخش بازی‌های خود نداشته‌اند.
در همین خصوص مجتبی فریدونی عضو هیئت مدیره باشگاه استقلال تهران در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
۱. یک سال از ابلاغ برنامه هفتم توسعه به سازمان برنامه جهت اجرا گذشت. برنامه‌ای که بر اساس بند الف ماده ۷۸ آن صدا و سیما مکلف بوده با همکاری وزارت ورزش و جوانان آئین نامه تعیین میزان حق پخش تلویزیونی مسابقات ورزشی و چگونگی تأمین و تسهیم آن بین ذی‌نفعان را ظرف مدت سه ماه از لازم الاجرا شدن قانون تهیه و به تصویب هیأت وزیران برساند. اکنون با گذشت ۹ ماه از مهلت مقرر در قانون این آئین نامه تهیه و تصویب نشده است.
۲. سازمان صداوسیما به عنوان مسئول و متولی اجرای این بند از قانون تمایل زیادی به اجرای آن ندارد. همانطور که بند پ ماده ۹۲ برنامه ششم اجرا نشد و در دو سالی هم که بندهایی برای تسهیم درآمدهای تبلیغاتی به نسبت ۷۰-۳۰ در قوانین بودجه ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ تکرار شد، عایدی آن برای فدراسیون فوتبال فقط ۵ میلیارد تومان بود که معلوم نیست چه بخشی از آن به باشگاه‌ها رسید.
۳. چه باید کرد؟ بر اساس بند الف ماده ۱۱۸ برنامه هفتم به منظور تأمین حسن اجرای قانون و در راستای هماهنگ نمودن فعالیت دستگاه‌های اجرایی، «شورای عالی راهبری برنامه» با مسؤولیت معاون اول رئیس جمهور و مرکب از رئیس سازمان برنامه (دبیر شورا)، وزیر امور اقتصادی و دارایی و وزرایی که رئیس کمیسیون‌های دائمی هیأت دولت هستند و رئیس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس (به عنوان ناظر) تشکیل می‌گردد. این شورا مسئول بررسی عملکرد دستگاه‌ها در عمل به تکالیف برنامه است.
۴. در حالی که متولی و ناظر اجرای برنامه به وظایف قانونی خود عمل نمی‌کنند جا دارد فدراسیون فوتبال به عنوان متولی و از همه مهم‌تر باشگاه‌ها به عنوان ذی‌نفعان اصلی این قانون، اجرای آن را از مجریان (صداوسیما و وزارت ورزش و جوانان) و شورای عالی راهبردی برنامه هفتم مطالبه کنند وگرنه این بند از قانون هم مثل بسیاری از تکالیف در برنامه‌های توسعه پیشین فقط روی کاغذ باقی مانده و با پایان پنج سال برنامه به فراموشی سپرده می‌شود.
